Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از عصر ایران، روز نهم جشنواره فیلم فجر در سینما رسانه (برج میلاد) با نمایش ۲ فیلم سینمایی ۲۸۸۸ (کیوان علیمحمدی و علی‌اکبر حیدری) و شهرک (علی حضرتی) همراه بود. بعد از نمایش هر فیلم عوامل و بازیگران آن در نشست خبری به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ دادند.

شهرک

کارگردان: علی حضرتی

بازیگران: ساعد سهیلی، مهتاب ثروتی، کاظم سیاحی، شاهرخ فورتنیان، رویا جاویدنیا و .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

..

علی حضرتی، کارگردان فیلم شهرک پیش از این فیلم سینمایی سازهای ناکوک را ساخته است؛ فیلمی که سال گذشته به‌صورت آنلاین اکران شد. وی سابقه ساخت فیلم کوتاه نیز دارد.

شهرک هم فیلم یک آقازاده است. منتها این بار یک آقازاده سیاسی. علی حضرتی فرزند الیاس حضرتی نماینده اصلاح‌طلب دور پیشین مجلس که سابق بر این در تهیه چند فیلم نقش داشت این‌بار آستین‌ها را بالا زده و اولین فیلمش را کارگردانی کرده است.

شهرک داستان جوانی بنام نوید فلاحتی است که عاشق بازیگری است و حالا در آستانه موفقیت و بازی در فیلم یک کارگردان بزرگ قرار گرفته است برای رسیدن به نقش کارگردانش شرط کرده است که بازیگران ۳ ماه در یک شهرک زندگی کنند، حال در این دوره آماده سازی اتفاقاتی برای نوید فلاحتی رخ می‌دهد که ...

ایده فیلم شهرک جذاب است و فقط در حد یک ایده جذاب باقی می‌ماند، فیلمنامه هیچ ارزش افزوده‌ای برای فیلم ندارد و متاسفانه مجموعه‌ای از اتفاقات ساده و سطحی را مقابل مخاطب می‌گذارد همراه با پرسش‌های بی‌جواب که در انتهای فیلم هم باز منطقی برای آنها وجود ندارد.

نمونه‌های بسیار زیادی در تاریخ سینما وجود دارد که با ایده فیلم در فیلم مخاطب را به شگفتی واداشته‌اند اما فیلم حضرتی واقعا بسیار دورتر از این است که بخواهیم حتی نمونه ارجاعات وطنی هم برای آن مثال بزنیم. در کل فیلم بسیار کشدار و خسته‌کننده است و از یک جایی به بعد دیگر حوصله‌سربر می‌شود.

بازی بازیگران هم نکته خاصی ندارد، شاید جالب‌ترین اتفاق قابل اشاره حضور مرتضی ضرابی (بازیگر قدیمی سینما) بعد از سال‌ها در یک نقش کوتاه، در فیلم شهرک است.

با توجه به اینکه علی سرتیپی تهیه کننده فیلم است و یکی از شناخته شده ترین دفاتر پخش فیلم در سینمای ایران را دارد جای این پرسش وجود دارد که سرتیپی به فروش این فیلم دل خوش کرده که آن را تهیه کرده است یا خواسته یک فعالیت خارج از سینمای متکی به گیشه (هنر و تجربه) داشته باشد؟ حتی اگر نکته دوم هم جواب این پرسش باشد متاسفانه شهرک در زمینه فیلم‌های شناخته به هنر و تجربه هم جایگاهی نخواهد یافت.

(امتیاز: ۱ از ۵)

۲۸۸۸

کارگردان‌ها: کیوان علیمحمدی و علی‌اکبر حیدری

بازیگران: حمیدرضا پگاه، سیاوش مفیدی، شیرین اسماعیلی، نرگس محمدی و ...

فیلم سینمایی ۲۸۸۸ یکی از آثار جنگی یا به بیان دیگر دفاع مقدسی سینمای ایران به شمار می‌رود. کیوان علیمحمدی، یکی از کارگردان‌های این فیلم سینمایی، در سال ۱۳۹۹ و طی مصاحبه‌ای اعلام کرد نام پیشین این فیلم سوباشی بود اما سپس به ۲۸۸۸ تغییر پیدا کرد. علیمحمدی همچنین خاطرنشان کرد که فیلم ۲۸۸۸ درباره کل دوران جنگ ایران و عراق است. به بیان دیگر این فیلم «از روز اول تا روز آخر جنگ را دربرمی‌گیرد». این کارگردان همچنین فیلم جدید خود را واجد «یک فضای جنگی متفاوت» خوانده است.

کیوان علی‌محمدی را با فیلم‌های روشنفکرانه‌ای که با اُمید بنکدار می‌ساخت به یاد می‌آوریم. فیلم‌هایی که فرم متفاوتی داشتند و توانستند دل منتقدان و تماشاگران سخت‌گیر سینما را به دست بیاورند. علی‌محمدی پس از جدایی از اُمید بنکدار همراه با علی‌اکبر حیدری فیلم جذاب و بامزه سینما شهر قصه را درباره تاریخ سینمای ایران ساخت که در جشنواره فجر دو سال پیش مورد توجه قرار گرفت. علی‌محمدی بعد از تجربه قبلی با علی اکبر حیدری سراغ سینمای جنگ رفته و طبق گفته خودش فیلم متفاوتی درباره جنگ تحمیلی ساخته است.

تمرکز فیلم بر پایگاه راداری سوباشی و اتفاقاتی است که برای پرسنل نیروی هوایی در آنجا رخ داده است اما از منظر یک فیلم غیر کلاسیک، یا بهتر است بگوییم یک فیلم تجربی.

مشکل فیلم این است که از هیچ منظری نمی‌توان زبان آن را پیدا کرد تا از آن زاویه بخواهیم مورد بررسی قرار گیرد، فیلم ۲۸۸۸ از منظر این که خواسته یک فیلم تجربه‌گرا در زمینه دفاع مقدس باشد جالب توجه است اما حتی از منظر فیلم‌های تجربی هم بسیار کم ملاط است و هیچ فرم یا ایده خاصی را نمی‌توان در آن یافت.

ولی واقعیت این است که فضا سازی سیاه و سفید، تعدد کراکترها و شکل روایت غیر خطی و ... همگی به نوعی پر از تشویش و آشفتگی است.

اگر نخواهیم بگوییم "بزن در رو" می‌توان گفت یک نوع کم‌فروشی و ساده‌انگاری در فیلم محسوس و تاحدی عجیب است. زمان تولید فیلم هم کمک بودجه از طرف سازمان‌های مختلف مطرح شد و حتی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم در بخشی از بودجه آن سهیم است، ولی عاقبت با چنین محصولی مواجه می‌شویم!

هرچه سعی کردم از منظری به فیلم نگاه کنم تا بلکه نکته مثبتی پیدا کنم واقعا نشد، یک نکته خارج از متن این است که شاید در هیچ فیلمی به این اندازه اسم یک شخصیت را به زبان نیاورده باشند و از این حیث یک رکورد محسوب شود، تقریبا هر چند لحظه یک بار کسی صدا می‌زد: بیژن.

(امتیاز: ۱ از ۵)

حاشیه‎‌های روز نهم 

خبرهای روز نهم جشنواره با ادامه انتقادها درباره وضعیت رأی‌گیری در سینماهای مردمی و ادعایی نسبت به مهندسی شدن آراء شروع شد. تهیه کننده فیلم «شادروان»  (عباس نادران)  گفته مدارکی در دست دارد که نشان می‌دهد رأی‌گیری دچار اختلال بوده و از دبیر جشنواره و رییس سازمان سینمایی تقاضا دارد که با پیگیری تخلف‌ها از بی‌اعتبار شدن جشنواره و سیمرغ مردمی جلوگیری کنند. بجز عباس نادران، محمدرضا منصوری - تهیه‌کننده فیلم «دسته‌ دختران» هم انتقاد مشابهی را مطرح کرده است. برای برخی تهیه‌کننده‌ها جای سوال است که چطور می‌شود تعداد مخاطبان یک فیلم در رأی‌گیری محاسبه نمی‌شوند و چطور فیلمی که مثلا یک‌پنجم فیلمی دیگر مخاطب دارد در جدول آرا بالاتر قرار دارد و درواقع این شیوه سنجش کیفی را ناقص و مهم‌ترین باگ‌ سامانه سمفا در رأی‌گیری می‌دانند.

در پایان روز نهم طبق اطلاعات درج‌شده در سامانه سمفا فیلم‌های «ملاقات خصوصی»، «موقعیت مهدی» و «علفزار» به ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند.

 ساعد سهیلی که نقش سخت و متفاوتی را به عنوان بازیگر اول در این فیلم ایفا کرده، در نشست مطبوعاتی «شهرک» درباره اینکه آیا خودش هم برای بازیگر شدن تست داده بود یا اینکه به خاطر فرزند سعید سهیلی بودن با پارتی وارد سینما شده است؟ گفت: من بارها تست دادم که یک بار جواد عزتی برای تله فیلمی از بهروز شعیبی از من تست گرفت. آن موقع نمی‌دانست پدرم سعید سهیلی (کارگردان سینما) است و در مرحله گریم و لباس متوجه شد. البته بهروز شعیبی برای پذیرفتنم کمی تردید داشت اما بالاخره قبول کرد و من هم برای آن فیلم جایزه گرفتم.

 در نشست مطبوعاتی فیلم «شهرک» سعید سهیلی پس از دیدن فیلم، به سالن آمد تا همانطور که چند روز قبل برای اکران فیلم «شادروان» پسر دیگرش سینا مهراد را همراهی کرده بود این بار کنار پسر بزرگ‌ترش باشد. ساعد درباره نقش‌آفرینی برادرش در فیلم «شادروان» هم گفت که از بازی سینا شگفت‌زده شده چون آن کسی که روی پرده دیده برادری که می‌شناخت نبود.

برای تماشای فیلم ۲۸۸۸ تعدادی از تیمسارها و خلبان‌های قدیمی که همگی مو سپید کرده بودند به برج میلاد آمدند و به نظر می‌رسید بیشتر آن‌ها از آنچه روی پرده دیدند، با وجود برخی انتقادها از سوی اهالی رسانه رضایت داشتند؛ شاید همین که بخشی از زوایای پنهان مانده از حضورشان روی پرده سینما آمده بود دلگرمشان می‌کرد. آنها در پایان نشست مطبوعاتی فیلم هدیه‌ای را به رسم تقدیر بر گردن کارگردان‌ فیلم انداختند.

البته کیوان علی محمدی در میانه‌های جلسه از سالن خارج شد چون صحبت در حضور این خلبان‌ها و یادآوری سختی‌هایی که برای ساخت این پروژه متحمل شده و غلیان احساساتش درباره ایران و رشادت‌هایی که سربازان وطن و شهدا برای حفظ کشور انجام داده‌اند، باعث شد نتواند خود را کنترل کند و در حالی که اشک می‌ریخت تحمل کردن جلسه را سخت دانست و آن را ترک کرد.

یکی از اتفاق‌های  قابل توجه روز نهم به عکس‌های دو نفره‌ی زوج‌های هنری در بخش فوتوکال مربوط می‌شد که بعد از بازتاب عکس‌های نوید محمدزاده و فرشته حسینی طرفداران زیادی پیدا کرد و  هنرمندانی که به‌خاطر فیلم‌هایشان به سینمای رسانه می‌آمدند با ژست‌هایی صمیمی عکس‌های دوتایی متفاوتی را در قاب دوربین عکاسان ثبت کردند. از جمله این زوج‌ها به ساعد سهیلی باید اشاره کرد که همسرش گلوریا هاردی را هم برای تماشای فیلمش به جشنواره آورده بود. شیرین اسماعیلی بازیگر دیگری بود که با همسرش در فتوکال عکس گرفت. نرگس محمدی و علی اوجی هم زوج دیگری بودند که برای فیلم «۲۸۸۸» در خانه جشنواره حضور داشتند. روز گذشته هم آرین وزیردفتری - کارگردان فیلم «بی‌رویا» و شادی کرم‌رودی بازیگر فیلم در کنار هم مقابل دوربین عکاس‌ها ایستادند.

از مهم‌ترین اتفاق‌های روز ۱۹ بهمن در خانه جشنواره فراهم شدن شرایط برای تست Pcr کروناست که در یکی دو روز گذشته آغاز شده، در حالی که از ابتدای جشنواره بارها نسبت به نبود تب‌سنج و نظارت دقیق پزشکی در محل اصلی جشنواره انتقاد می‌شد؛ بویژه آنکه هر روزی که گذشت تعداد مهمان‌های جشنواره بیشتر شدند و اقدامی برای جلوگیری از تجمع بخصوص برای عکاس‌ها هنگام بازدیدهای رسمی مسئولان و مراسم فوتوکال انجام نشد.

به گواه برخی خبرنگاران حاضر در خانه جشنواره نتیجه تست تعدادی از افرادی که خودشان متقاضی بودند، مثبت اعلام شده و با ضبط کارت، دیگر امکان حضور آن‌ها در دو روز آخر جشنواره نیستند و برخی خبرنگارها و عکاس‌ها که نگران ناقل بودن خود هستند با افسوس می‌گویند که ای کاش این کار زودتر انجام می‌شد نه چند روز مانده به پایان جشنواره که تمام بازدیدهای رسمی تمام شده است.

کد خبر 656020 برچسب‌ها جشنواره بین‌المللی فیلم فجر جشنواره فيلم فجر سینمای ایران

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: جشنواره بین المللی فیلم فجر جشنواره فيلم فجر سینمای ایران علی اکبر حیدری فیلم سینمایی سینمای ایران تهیه کننده علی حضرتی کیوان علی علی محمدی رأی گیری یک فیلم روز نهم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۳۷۲۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انیمیشن‌هایی متفاوت برای بزرگترها ؛ انیمیشن‌هایی مفرح برای بچه‌ها

همشهری آنلاین: چقدر طول کشید که از پیرمرد شجاع و وفادار و بامزه «آپ/ بالا» خوشتان بیاید و با او همدلی کنید؟ نوازنده شکست‌خورده انیمیشن «روح» که در زندگی نتوانسته دنبال رؤیای نوازندگی‌اش برود و تازه پس از مرگ در عالم ارواح شجاعت لازم را برای تغییر زندگی‌اش به دست می‌آورد، چقدر شما را به خطر کردن و پی رؤیاهای‌تان رفتن ترغیب کرده؟همین اواخر، انیمیشن معمولی «لئو» چقدر دیده شد و پیام ساده و عملی‌اش که ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است، به دل‌ها نشست. ۸ انیمیشنی که در ادامه معرفی شده بخشی از خاطره چند نسل از دنیای انیمیشن است.

شرک (۲۰۰۱)

کارگردان: اندرو آدامسون و ویکی جنسون

محصول: امریکا

یک شخصیت چطور وارد فرهنگ عامه ــ آن‌هم نه فقط فرهنگ عامه کشور سازنده بلکه فرهنگ عامه بسیاری از مردم در سرتاسر جهان ــ می‌شود، پاسخش شرک است. اگر شما کسی را به شرک تشبیه کنید بلافاصله مخاطب شما متوجه می‌شود که منظور شما چیست. شرک و دیگر شخصیت‌های این انیمیشن دیدنی خیلی زود جای خود را در میان شخصیت‌های ماندگار انیمیشن باز کردند. بچه‌ها و بزرگ‌ترها به سرعت عاشق این موجود سبز گنده بداخلاق، اما مهربان و شجاع شدند و حالا سال‌هاست که تماشاگر دنباله‌های آن هستند. حتی اگر دیگر انیمیشنی از شرک تولید نشود، شرک همیشه به حیات خود ادامه می‌دهد.

شرکت هیولاها (۲۰۰۱)

کارگردان: پیتر داکتر

محصول: امریکا

در مانستروپولیس، هیولاها با ترساندن بچه‌ها از صدای جیغ آن‌ها انرژی تولید می‌کنند. اما کارخانه تولیدکننده جیغ بچه با مشکل تامین انرژی روبه‌رو است، چون کودکان دیگر مثل سابق نمی‌ترسند. هیولاها از هر گونه تماس با بچه‌ها مطلقا منع شده‌اند، اما سالی و مایک، دو هیولای متخصص ترساندن بچه‌ها، در اثر اشتباهی وارد دنیای بچه‌ها می‌شوند و همه‌چیز به هم می‌ریزد. در این بین سالی و مایک کشف می‌کنند که صدای خنده کودکان انرژی بیشتری تولید می‌کند. کمتر انیمیشنی به اندازه «شرکت هیولاها» در ترغیب آدم‌ها در مواجهه با ترس‌های‌شان که علت و اساس‌شان را هم نمی‌دانند موفق بوده است.

عصر یخبندان (۲۰۰۲)

کارگردان: کریس وج

محصول: امریکا

حتی اگر فرنچایز «عصر یخبندان» را هم ندیده باشید، احتمالا آن سنجابی را که با چنگ و دندان برای حفظ دانه بلوطش خودش را به آب‌وآتش می‌زند و بلاهای زیادی سر خودش و دنیای اطرافش می‌آورد دیده‌اید. یکی دیگر از انیمیشن‌های ماندگار سال‌های آغازین هزار سوم میلادی که تا همین امروز خاطره خوش آن در ذهن تماشاگرانش باقی مانده، «عصر یخبندان» است. داستانی درباره دوستی، مدارا، پذیرش تفاوت‌ها و در عین حال احترام به محیط زیست با شخصیت‌های دوست‌داشتنی‌ای مثل مندی و سید که زوج ناجور اما جدانشدنی‌ای هستند. درامی جاده‌ای، اکشن و ماجراجویی که شوخی‌های بامزه‌اش به حفظ قوام و انسجامش کمک زیادی کرده.

در جست‌وجوی نمو (۲۰۰۳)

کارگردان: اندرو استنتون و لی آنکریچ

محصول: امریکا

درونمایه جست‌وجو در اغلب انیمیشن‌ها قابل تشخیص است. انگار از روز اول که قرار بر پا گرفتن صنعت انیمیشن بوده، طالع شخصیت‌های انیمیشن را با جست‌وجو و سفر نوشته‌اند. سه مرحله کلی سفر قهرمان که به «جدایی» (سفر به دنیای ناشناخته‌ها)، «تشرف» (ماجراجویی در دنیای ناشناخته‌ها) و «بازگشت» (برگشت به دنیای عادی) قابل تقسیم است در این انیمیشن و بسیاری انیمیشن‌های دیگر کاملا رعایت شده. اینجا سفر درونی با سفر بیرونی هم‌راستا و هم‌زمان شده و تماشاگر راحت‌تر می‌تواند تاثیر سفر در پخته شدن خام را دریابد. فیلم اکرانی بسیار موفق داشت و این موفقیت با ساخت دنباله «در جست‌وجوی دوری» تدوام یافت.

کورالاین (۲۰۰۹)

کارگردان: هنری سلیک

محصول: امریکا

انیمیشن استاپ موشن را اصولا گرم و گیراتر از انیمیشن دوبعدی و سه‌بعدی می‌دانید یا نه؟ اگر فکر می‌کنید استاپ موشن فضایی صمیمی و دوستانه دارد، «کورالاین» حسابی غافلگیرتان می‌کند. اگر فکر می‌کنید که استاپ موشن اصولا فاقد صمیمت و جذابیت انیمیشن‌های دوبعدی و سه‌بعدی است، باز هم «کورالاین» شما را متحیر می‌کند. شاید اگر تیتراژ این انیمیشن جذاب را نبینید، حدس بزنید که کارگردانش تیم برتون است که البته فانتزی‌هایش تاریک‌تر و دلهره‌آورتر شده. «کورالاین» پاسخ به پرسشی کنجکاوی‌برانگیز ولی در عین حال ترسناک است که هر آدمی در بچگی با آن مواجه شده: اگر پدر و مادر آدم جوری دیگری بودند، چه می‌شد؟

مری و مکس (۲۰۰۹)

کارگردان: آدام اِلیوت

محصول: امریکا

مری و مکس، دو آدم با دنیایی فاصله میان‌شان، دوست مکاتبه‌ای هستند. مری که در استرالیا زندگی می‌کند و خانواده‌ای ازهم‌پاشیده دارد در هشت‌سالگی از سر اتفاق شروع به نامه‌نگاری می‌کند با مکس چهل‌وچهارساله چاق و مشکل‌دار در روابط اجتماعی. رابطه این دو به تدریج عمیق‌تر می‌شود و مثل هر رابطه دوستانه دیگری به مشکل می‌خورد. مری و مکس مستعدند که به تیره‌روزی‌های زندگی با شدت و حدت واکنش نشان دهند و همین ویژگی هم هست که برای تماشاگر ملموس‌شان می‌کند. انیمیشنی ماندگار با تکنیک استاپ موشن.

انومالیزا (۲۰۱۵)

کارگردان: چارلی کافمن و دوک جانسون

محصول: امریکا

مردی میان‌سال به نام مایکل که متخصص خدمات مشتریان است برای سخنرانی در کنفرانسی وارد هتل فرگولی می‌شود. هتل فرگولی در ظاهر هیچ شباهتی به هتل اوِرلوک فیلم «درخشش» (۱۹۸۰) استنلی کوبریک ندارد که ساکنانش را به انزوا می‌کشاند، روح‌شان را با سیاهی تغذیه می‌کند و دست آخر باعث جنون‌شان می‌شود. در واقع فرگولی برای مایکل به مراتب بدتر از اورلوک است. در این هتل است که مایکل با خودش و زندگی پوچ و بی‌روحش مواجه می‌شود. این انیمیشن که با تکنیک استاپ موشن ساخته شده همان روح فیلمنامه مشهور «درخشش ابدی یک ذهن پاک» را دارد؛ غمگین و دریغ‌خوار که با سردی رئالیستی‌اش برگشت‌ناپذیر بودن زندگی را توی گوش مخاطب می‌زند و خوشبختانه پایانی نسبتا خوش دارد.

لاکپشت قرمز (۲۰۱۶)

کارگردان: مایکل دودوک دی ویت

محصول: فرانسه و ژاپن

اگر در انیمیشن دنبال آواز و حرکات موزون و دیالوگ‌های بامزه هستید، این انیمیشن به هیچ وجه مناسب شما نیست. این انیمیشن بی‌کلام است و صدای طبیعت و موسیقی گوش‌نواز راوی آن. مردی که با جریان آب به جزیره‌ای متروک و دورافتاده آورده شده، تصمیم می‌گیرد با قایقی از جزیره بگریزد، اما لاکپشت قرمز عظیم‌الجثه‌ای بزرگ‌ترین مانع بر سر راه او برای رهایی است. مرد برای بازگشت به اجتماع و خلاصی از طبیعت هرچه در توان دارد رو می‌کند، ما خلاصی واقعی او در صلحی است که با طبیعت نصیبش می‌شود. «لاکپشت قرمز» تماشاگرش را به فکر می‌اندازد که زندگی در طبیعت چه بهایی دارد.

کد خبر 848659 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها کارتون مجله انیمیشن پویا نمایی - انیمیشن

دیگر خبرها

  • انیمیشن‌هایی متفاوت برای بزرگتر‌ها؛ انیمیشن‌هایی مفرح برای بچه‌ها
  • یک شورش بزرگ در جشنواره کن
  • زنانی که در کن رئیس شدند
  • شعار شدید روحانیون علیه علیرضا پناهیان و خنده او!
  • ببینید | اعتراض شدید روحانیون به علیرضا پناهیان با شعار «حیدر حیدر»
  • انیمیشن‌هایی متفاوت برای بزرگترها ؛ انیمیشن‌هایی مفرح برای بچه‌ها
  • بوی شورش از درون جشنواره کن ۲۰۲۴ می‌آید/کارکنان در طلب حقوق بیشتر
  • نمایش راز خوشه‌ی پروین در تبریز به روی صحنه‌ می‌رود
  • ضعف شدید پیشاهنگی کرج در زیرساخت‌های شهری
  • ماجرای «بدل» رضا عطاران در تلویزیون